Osteoporose - Inleiding
Osteoporose is een ziekte die de dichtheid en kwaliteit van de botten vermindert. De dichtheid refereert naar de botmassa (mineraaldichtheid) en de kwaliteit refereert naar de kwaliteit van de botvezels. Bij osteoporose verliezen botten hun kracht, worden ze poreuzer en fragieler en is er een verhoogd risico op botbreuken. Osteoporose treedt stil en progressief op, meestal zonder waarneembare symptomen of pijn, totdat de eerste breuk optreedt.
Het is een systemische ziekte, dus het kan elk bot in het lichaam beïnvloeden. Sommige botten, zoals de polsbeenderen, de botten in het bovenbeen en de wervels, zijn echter gevoeliger voor symptomen en voor breuken vanwege hun anatomische structuur en mechanische blootstelling aan zwaardere belastingen.
Het is een systemische ziekte, dus het kan elk bot in het lichaam beïnvloeden. Sommige botten, zoals de polsbeenderen, de botten in het bovenbeen en de wervels, zijn echter gevoeliger voor symptomen en voor breuken vanwege hun anatomische structuur en mechanische blootstelling aan zwaardere belastingen.
Het verlies van mechanische sterkte kan ervoor zorgen dat er fracturen in de wervelkolom optreden zonder enige vorm van lichamelijk letsel. Geschat wordt dat tot de helft van de vrouwen en een derde van de mannen tijdens hun leven minstens één osteoporotische wervelfractuur (vertebrale fractuur) meemaakt.
Wervelfracturen als gevolg van osteoporose kunnen aanleiding geven tot het plotseling ontstaan van pijn. De patiënt voelt een plotselinge scherpe pijn (vaak geassocieerd met een "krak" in de rug). Het is meestal erger tijdens activiteiten en vermindert weer in rust. Een röntgenfoto of MRI-scan (magnetische resonantiescan) kan bevestigen of er sprake is van een gebroken wervel. Wervelbreuken kunnen ernstige gevolgen hebben, waaronder lengteverlies, intense rugpijn en misvorming (soms Dowager's Hump genoemd). Vaak verbetert dit binnen 3 tot 12 weken naarmate de breuk geneest en zijn er geen nadelige gevolgen. Soms geneest de breuk te traag en ontstaan er aanhoudende pijn en verminderde fysieke activiteit samen met secundaire effecten, zoals een negatief zelfbeeld.
Wervelfracturen als gevolg van osteoporose kunnen aanleiding geven tot het plotseling ontstaan van pijn. De patiënt voelt een plotselinge scherpe pijn (vaak geassocieerd met een "krak" in de rug). Het is meestal erger tijdens activiteiten en vermindert weer in rust. Een röntgenfoto of MRI-scan (magnetische resonantiescan) kan bevestigen of er sprake is van een gebroken wervel. Wervelbreuken kunnen ernstige gevolgen hebben, waaronder lengteverlies, intense rugpijn en misvorming (soms Dowager's Hump genoemd). Vaak verbetert dit binnen 3 tot 12 weken naarmate de breuk geneest en zijn er geen nadelige gevolgen. Soms geneest de breuk te traag en ontstaan er aanhoudende pijn en verminderde fysieke activiteit samen met secundaire effecten, zoals een negatief zelfbeeld.
Vanwege het herstellend vermogen van de wervelkolom zijn "stille" fracturen niet ongebruikelijk: na een periode van rugpijn knapt de patiënt weer op en vergeet de gebeurtenis. Röntgenfoto's, die om een andere reden op een later tijdstip worden gemaakt, kunnen de fractuurplaatsen onthullen, ook al zijn die nu zonder symptomen.
EUROSPINE is een genootschap van wervelkolomspecialisten uit verschillende disciplines met een grote kennis van wervelkolompathologieën. Alle bekende en aanvaarde behandelingstechnieken voor wervelkolompathologieën worden vertegenwoordigd door de leden van de vereniging. De vereniging kan echter geen enkele verantwoordelijkheid aanvaarden voor het gebruik van de verstrekte informatie; de gebruiker en zijn/haar zorgverleners moeten de verantwoordelijkheid voor hun zorgmanagement behouden.
