Spinal enfeksiyon, yıllık milyonda 4-10 vaka insidansı ile çok nadir görülen bir durum olduğundan, hastalık sıklıkla geç teşhis edilir. Semptomlar genellikle spesifik değildir , ancak doktorun bundan şüphelenmesi ve daha ileri tanı yöntemleriyle devam etmesi için hastanın ayrıntılı öyküsünün alınması gereklidir.

Primer spinal enfeksiyon, bazen safra kesesi, eklemler, akciğer enfeksiyonu ve hatta kalp zarlarının (endokardit) enfeksiyonu gibi diğer vücut bölgelerinin enfeksiyonları ile veya sonrasında ortaya çıkar. Daha önce açıklanan risk faktörlerine ek olarak, vücutta sırt ağrısının (eforla ilgili olmayan ve geceleri kötüleşen) eşlik ettiği başka bir enfeksiyon spinal enfeksiyon şüphesini arttırmalıdır. Ateş de mevcut olabilir.

Herhangi bir spinal müdahaleden sonra sekonder enfeksiyon da görülebilir, ancak oldukça nadirdir. Bu durumda, müdahaleden sonra artmış bel ağrısı ve diğer enfeksiyon semptomlarının öyküsü, tanı için ipuçlarıdır.

Bazı spinal enfeksiyon vakaları, tüm ekstremitelerde (servikal omurga etkilendiğinde) veya her iki alt ekstremitede (torakolomber omurga etkilendiğinde) felce neden olabilir. Bu felç, spinal kanaldaki (apse) pus formasyonu veya enfekte segmentin anormal hareketliliği (instabilite) yoluyla meydana gelebilir ve her ikisi de kanaldaki sinir yapılarının (omurilik veya sinir kökleri) sıkışmasına yol açar.

Tanı esas olarak omurganın manyetik bir taraması (MR olarak adlandırılır) ile konacaktır. MR, spinal kanalın ne kadar daraldığını ve omuriliği ne kadar etkilediğini tam olarak gösterecektir. Bir kan testi de çok önemlidir ve enfeksiyon düzeyini de yansıtan spesifik olmayan anormallikler gösterebilir.